6 نکته مهم درباره ارتباط والدین ورزشکاران با مربیان

نکته مهم درباره ارتباط والدین ورزشکاران با مربیان

ارتباط والدین ورزشکاران با مربیان

ارتباط والدین ورزشکاران با مربیان ورزشی فرزندانشان آن‌گونه که تصور می‌کنید نیست، بیشتر مدیران ورزش جوانان، نقل‌قول‌هایی دربارۀ دخالت والدین سخت‌گیر در طول مسابقات ورزشی فرزندان ورزشکارشان شنیده‌اند، ضمن اینکه خیلی از مربیانِ ورزش جوانان هم به طور مستقیم شاهد آن بوده‌اند. واقعیت این است که ورزش نه‌تنها برای ورزشکاران، بلکه برای والدینی هم که در حاشیه از ورزشکارانشان حمایت می‌کنند، رقابت ایجاد می‌کند. بااین‌حال، ما باید در نظر داشته باشیم که ماهیت ورزش ایجاد رقابت ورزشی سالم است.

امروزه، بسیاری از متخصصان و مدیران ورزش مثل آرون لاکس به دنبال راهکارهایی هستند تا به درک والدین در چگونگی ایجاد یک رابطۀ سالم و کاری با مربیان فرزندشان کمک کنند. عملکرد غیرقابل‌قبول نشان‌دهندۀ رفتار غیراخلاقی، عدم حمایت اخلاقی، احتمال فرسودگی شغلی و درگیری بین سایر والدین است که می‌تواند باعث ایجاد تنش در بین بازیکنان تیم شود. والدین ضمن همکاری با مربی فرزندِ ورزشکارشان و حمایت از تلاش آن‌ها، می‌توانند فرصت یادگیری بهتر و محیطی لذت‌بخش و بدون استرس فراهم کنند تا هم کار مربی آسان‌تر شود و هم فرصت بهتری برای ورزشکاران باشد تا تجربه‌ای مثبت کسب کنند.

این مقاله برای راهنمایی والدین در روند کمک به مربیان طراحی شده است تا مربی بتواند در موفقیت ورزشکاران نقش مؤثرتری داشته باشد.

 

ارتباط خوب والدین ورزشکاران و مربیان باعث افزایش روحیه تیم می شود.

6 نکته مهم درباره ارتباط والدین ورزشکاران با مربیان:

  1. مربی خود را بشناسید.

شما پدر و مادرها، یادتان باشد که مربی فرزندتان بازیکنان زیادی دارد که باید با پدر و مادرهای آن‌ها هم سروکله بزند. به شما پیشنهاد می‌کنیم که بهتر است قبل از شروع فصل ورزشی با مربی ورزش فرزندتان ارتباطی مفید و سازنده برقرار کنید. اگر فرصت دارید، در انجام کارهای ساده به مربی کمک کنید تا او زمان بیشتری برای کار با ورزشکاران داشته باشد. با انجام این کار مربی متوجه می‌شود که شما هم علاقه‌مند به کمک هستید. این فرایند یک مؤلفه کلیدی در توسعه روابط مربی با والدین است. آشنایی با مربی قبل از شروع فصل ورزشی، بدون برخورد و مشاجره، می‌تواند به ایجاد یک بستر سالم و حمایت‌کننده کمک کرده و جوی پرانرژی برای دیگر والدین ایجاد کند. این فرایند، بقیۀ پدر و مادرها رو هم تشویق می‌کند تا در صورت نیاز کمک کنند، ارتباطی بدون تعصب داشته باشند و حامی مربی و ورزشکاران تیم باشند.

«بیشتر بخوانید: وظایف مربیان ورزشی؛ بررسی 7 وظیفه مربی در استانداردهای جهانی»

 

  1. قدرشناس و مشوق باشید.

شما والدین، باید بدانید که مربی فرزندتان با هدایت تیم در تمرینات و بازی‌ها، به آموزش ورزشکار شما تعهد فصلی داده است. این کار آسانی نیست. هدایت تیم برای پیروزی، خیلی بیشتر از چیزهایی است که در تمرینات و بازی‌ها مشاهده می‌شود، ساعت‌ها آمادگی لازم دارد. بیشتر مربیان این کار را به‌خاطر عشق به بازی یا صرفاً به این دلیل انجام می‌دهند که هیچ‌کس دیگری مایل به مربیگری بچه‌ها نیست. ما شدیداً پیشنهاد می‌کنیم که والدین، فرزندان ورزشکارشان را تشویق کنند تا پس از هر تمرین و بازی با گفتن جملات تشکرآمیز از زحمات مربی‌شان قدردانی کنند. تمجید و قدردانی هم به مربی انگیزه می‌دهد تا احساس خوبی نسبت به تلاش‌هایش داشته باشد و هم به ورزشکاران کار قدرشناسی از مربی را یاد می‌دهد.

قدردانی والدین ورزشکار از مربیان باعث پیشرفت تیم می شود.

والدین به‌جز تشویق فرزندشان، باید کل تیم رو برای یک بازی خوب تشویق کنند و نام سایر بازیکنان رو هم یاد بگیرند و با هیجان فریاد بزنند. همۀ بچه‌ها دوست دارند به‌خاطر کارهای خوبی که انجام می‌دهند شناخته شوند! با رفتارتان مشوقشان باشید. این روش سایر والدین رو هم به پیروی از این فرایند ترغیب می‌کند تا همۀ بازیکنان تیم رو تحسین و به توسعۀ انسجام تیمی کمک کنند.

 

«بیشتر بخوانید: چطور یک مربی موفق باشیم؟ 12 ویژگی موثر در موفقیت مربی ورزشی»

 

  1. مربیگری والدین و دخالتشان در طول تمرین و مسابقه ورزشی

بیایید دربارۀ این موضوع فکر کنیم که مربیان با زمان کمی که دارند، سخت تلاش می‌کنند تا به ورزشکاران نحوۀ درست بازی رو یاد بدهند. به‌علاوه، آن‌ها پیشرفت تمرینات ورزشکاران و مهارت‌های جدیدشان رو به نمایش می‌گذارند و این بدان معناست که برای آموزش تمامی این‌ها چندین ساعت وقت صرف شده و باید در روزهای مسابقه به‌صورت عملی اجرا شود. وقتی والدین سعی می‌کنند این جریان رو چه موقع تمرین در خانه و چه در طول روزِ بازی تغییر بدهند، روند تدریس و آموزش چندین ساعتِ مربیان رو مختل می‌کنند.

دخالت والدین ورزشکار در امور مربیان باعث حواس پرتی ورزشکاران می شود.

حقیقت این است که تعدادی از ورزشکاران با به‌یادآوردن ۱۰۰ ٪ همۀ اصولی که مربی آموزش داده و تمرکز در بازی مشکل دارند. وقتی والدین راهکارهایشان را فریاد می‌زنند، حتی اگر مثبت باشد، ممکنه موجب حواس‌پرتی ورزشکار یا سایر ورزشکاران شود. چنانچه نقطه‌نظرات یا اطلاعاتی دارید، پیشنهاد می‌کنیم آن‌ها را در یک‌زمان مناسب با مربی در میان بگذارید. روز حساس بازی، اصلاً زمان خوبی برای تغییر یک برنامۀ روتین آموزشی نیست. والدین می‌توانند از کنار جایگاه مسابقه، با تشویقِ فرزندشان و ورزشکاران دیگر، به مربی کمک کنند، اما باید مراقب باشند که نه در کار مربی دخالت کنند و نه بر تصمیم‌گیری ورزشکاران تأثیر بگذارند.

ورزش به ورزشکاران این امکان را می‌دهد تا با یادگیری اشتباهاتشان و غلبه بر شرایط دشوار و چالش‌برانگیز در طول رقابت‌های ورزشی، برتر باشند و تغییرات مثبتی در عملکرد ورزشی‌شان ایجاد کنند. قطع کردن روند آموزشی مربیان، می‌تواند موفقیت کلی یک ورزشکار را به هم بریزد.

 

  1. کنار آمدن با استرسِ مسابقات ورزشی

به یاد داشته باشید که هدف مربی و ورزشکار پیروزی و موفقیت در یک‌فصل ورزشی است و رسیدن به آن مستلزم تحمل فشارهای زیادی هست. تنها چیزی که هر مربی یا ورزشکار می‌خواهد، نبودِ فشار زیاد از طرف والدین است. توجه داشته باشید که چه برنده شوند و چه بازنده، باید از مربی و ورزشکاران حمایت کنید. یکی دیگر از مفهوم‌های باخت، پیامی است که به تیم ورزشکاران منتقل می‌کند. باخت موجب می‌شود که ورزشکاران با اصلاح اشتباهاتشان سخت‌تر تلاش کنند. باخت، عامل خوبی برای بالابردن تحمل ورزشکاران است. به‌علاوه، موجب تقویت و توسعۀ شخصیت، انگیزه، اراده، انضباط شخصی، اشتیاق و موارد دیگر می‌شود. کلماتی که والدین پس از باخت به فرزندشان می‌گویند بسیار قدرتمندتر از کلماتی است که پس از پیروزی به آن‌ها می‌زنند. این امر به این دلیل است که ورزشکاران در حال حاضر از نتیجۀ عملکردشان دچار یأس و ناامیدی شده‌اند و به اندازۀ کافی خجالت‌زده هستند دیگر لازم نیست نمک به زخمشان بپاشید.

سرزنش ورزشکاران توسط والدین باعث ناامیدی و اضطراب ورزشکار می شود.

والدین ضمن قدردانی از تلاش‌های ورزشکاران، باید اجازه دهند تا آن‌ها باختشان را بررسی کنند. ما اکیداً توصیه می‌کنیم که والدین از اصلاح کردن خطاهای آن‌ها خودداری کنند، یعنی وقتی یک ورزشکار از زمین‌بازی خارج می‌شود، در مسیر رفتن به خانه نباید دربارۀ مسابقات ورزشی صحبت کنید. مسئولیت این کار با مربی است، او اشتباهات پیش‌آمده را گوشزد می‌کند و به شاگردانش یاد می‌دهد که چگونه می‌توانند با تمرین در مسابقات بعدی از بروز آن اشتباهات جلوگیری کنند. به یاد داشته باشید، برقراری ارتباط یعنی متوجه تلاش‌های مربی و ورزشکاران هستید و این خود، نوعی تشویق است که والدین باید به تیم ورزشی ارائه دهند. والدین با تمرکز روی تلاش و نه نتیجه، متوجه می‌شوند که استرسِ مسابقه به طرز چشمگیری کمتر می‌شود.

 

 

  1. وقتی والدین با مربی اختلاف‌نظر دارند.

خب، بیایید با بیان این موضوع شروع کنیم که بعضی مواقع، پدر یا مادر ممکنه با مربی ورزش فرزندشان اختلاف‌نظر داشته باشند. هرچند والدین با بحث کردن با مربی در مقابل فرزندشان، هم مربی و هم فرزند ورزشکارشان را تحقیر می‌کنند. این را قبول کنید که ورزشکاران می‌خواهند به مربی‌شان اعتماد داشته باشند. ورزشکاران از بسیاری جهات مربی‌شان را الگو قرار می‌دهند. وقتی والدین آن تصویر یا روند را مختل می‌سازند، یادگیری یا اعتماد به هر چیزی که مربی چه موقع تمرین و چه موقع مسابقه می‌گوید، برای ورزشکاران سخت می‌شود. والدینی که از عملکرد مربی ناراضی هستند می‌توانند در زمان مناسبی تماس بگیرند و به‌دوراز چشم بازیکنان با آن‌ها صحبت کنند.

تحقیر مربیان توسط والدین باعث بی اعتمادی ورزشکاران به مربیان می شود.

والدین نباید ورزشکار را بین عقاید خودشان و نظرات مربی‌شان قرار دهند. متوجه باشید، ورزشکاری که می‌بیند پدر و مادرش از مربی او حمایت می‌کنند، تمام انرژی و حواسش را برای یادگیری آموزش‌های مربی‌اش می‌گذارد.

 

«بیشتر بخوانید: مدیریت استراتژیک در ورزش؛ 4 مرحله برنامه ریزی استراتژیک در ورزش»

 

  1. به مسابقه، مربی و تیم مخالف احترام بگذارید.

فراموش نکنید که این یک بازی و یک فرصت یادگیری عالی برای والدین و ورزشکاران است و باید بر اساس رقابتی سالم، سرگرم‌کننده و سازنده شکل بگیرد! مراقب والدین دیگری که به ورزشکاران، مقامات یا مربیان احترام نمی‌گذارند، باشید. با وجود این، شاید بعضی از پدر و مادرها در مواجهه با والدین عصبی، مشکلی نداشته باشند؛ اما بهتر است آن را به مربی بسپرند. وقتی والدین درگیر اختلاف‌نظر والدین دیگر می‌شوند، همیشه طبق برنامه‌ریزی پیش نمی‌رود و ممکنه کل رقابت‌های ورزشی را مختل کند، بین بازیکنان تیم مشکل به وجود آورد و ورزشکار را شرمنده سازد. توجه کنید که همیشه باید سرمشق دیگران باشید، ورزش علاوه بر ایجاد یک محیط جذاب و سالم باید شایستگی پیروی از والدین را هم به ورزشکاران یاد بدهد. این فرایند ارزش‌های معنوی، اخلاقی، مثبت‌اندیشی، انسجام تیمی، احترام و موارد دیگر را به ورزشکاران می‌آموزد!

حفظ احترام مربی و رقیبان توسط والدین ارزش های اخلاقی را به ورزشکاران می آموزد.

جمع‌بندی

فراموش نکنید ارتباط والدین ورزشکاران با مربیان ورزشی باید در جهت تفریح و مشارکت در رقابت سالم باشد. جوانان ورزشکار می‌توانند بسیاری از تجربیات و مهارت‌های یادگیری رو از مشارکتشان در ورزش‌های تیمی و انفرادی تا ابد در ذهنشان حفظ کنند به‌عنوان ورزشکاران حرفه‌ای و استادان ورزش، ما دوست داریم والدین از نزدیک کار و تلاش بچه‌هایشان را دنبال کرده و از مربی فرزندشان حمایت کنند و مربیان هم به‌نوبهٔ خود، از همۀ جوانب یک‌فصل ورزشی لذت ببرند.

بیایید همگی تلاش کنیم و نشاط و سرگرمی رو به ورزش جوانان بازگردانیم!

«بیشتر بخوانید: فواید ورزش کردن به همراه روش چیدن برنامه ورزشی و شروع ورزش»

  • هنوز نظری ندارید.
  • افزودن دیدگاه