پرتاب نیزه در سال ۷۰۸ قبل از میلاد به بازیهای المپیک باستان بهعنوان بخشی از مسابقات پنجگانه اضافه شد. این رشته، شامل دو رویداد بود که یکی برای مسافت و دیگری برای دقت در ضربهزدن به یک هدف.
احیای پرتاب میلههای نیزه مانند به اهداف در آلمان و سوئد و در اوایل دهه ۱۸۷۰ اتفاق افتاد. در سوئد، این میلهها به پرتاب نیزه مدرن تبدیل شدند و پرتاب آنها از راه دور به یک رویداد رایج در آنجا در دهه ۱۸۸۰ تبدیل شد. فنلاندیها هم در همان زمان به این رشته علاقه نشان دادند. البته که قوانین در آن زمان تفاوتهایی با حالا داشتند. مثلاً نیزهها بدون دویدن پرتاب میشدند و نگهداشتن آنها در مرکز ثقل همیشه اجباری نبود.
در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، بیشتر مسابقات پرتاب نیزه دودستی بود. نیزه به طور جداگانه با دست راست و چپ پرتاب میشد و بهترین رکوردها برای هر دست با هم جمع میشد. مسابقات فقط برای دست بهتر نیز کمتر رایج بود، اگرچه ناشناخته نبود. در المپیک، مسابقه دودست فقط یکبار در سال ۱۹۱۲ برگزار شد و یانگوه هکنر سوئدی آخرین رکورددار رسمی دودست جهان بود.
اولین علائم شناخته شده پرتاب نیزه بانوان در فنلاند و در سال ۱۹۰۹ ثبت شد. در اصل، زنان همان ابزار مردانه را پرتاب میکردند؛ اما در دهه ۱۹۲۰ یک نیزه سبکتر و کوتاهتر برای زنان معرفی شد. پرتاب نیزه زنان در سال ۱۹۳۲ به برنامه المپیک اضافه شد. در آن مسابقات میلدرد «بیب» دیدریکسون از ایالات متحده قهرمان شد.
نیزه از سه قسمت تشکیل شده است: سر، میله و قسمت نخ پیچی شده.
جنس نیزه میتواند از چوب یا فلز باشد. محل گرفتن نیزه باید در مرکز ثقل آن باشد. ضخامت در منطقه باند نیزه نباید بیشتر از دو و نیم میلیمتر باشد و مقطع آن در سراسر نیزه مدور است.
طول نیزه بین ۲.۶۰ تا ۲.۷ سانتیمتر و وزن آن ۸۰۰ گرم است. نوک فلزی آن ۲۵ تا ۳۳ سانتیمتر و اندازه نیزه از نوک سر فلزی تا مرکز آن ۹۰ تا ۱.۱۰ سانتیمتر است.
نیزه برای بانوان، ۶۰۰ گرم است. طول سر فلزی ۲۳.۲۵ سانتیمتر، طول سرتاسر ۲.۲۰ تا ۲.۳۰ سانتیمتر، مسافت از نوک تا مرکز ثقل ۸۰ تا ۹۰ سانتیمتر، قطر میله ۲ تا ۲.۵ سانتیمتر و اندازه نخ پیچی شده نیز ۱.۴ تا ۱.۵ سانتیمتر است.
مسافت مسير دورخيز در پرتاب نيزه بايد حداکثر ۳۶٫۵ متر و حداقل ۳۳ متر باشد.
دالان پرتاب نيزه را دو خط موازى به پهناى ۵ سانتیمتر که در فاصله ۴ مترى يکديگر قرار دارند تشکيل داده است. قوس انتهائى دالان پرتاب جزئى از محيط دایرهای است که به شعاع ۸ متر ترسيم میشود و در واقع محدودهٔ انتهائى پرتاب را مشخص میکند.
براى مشخصکردن قطاع يا ناحيهٔ فرود پرتاب، مرکز دايره به شعاع ۸ متر را به دو انتهاى قوس انتهائى پرتاب وصل میکنیم.
در رنکینگ جهانی فدراسیون دوومیدانی در بخش مردان این رشته، آقایان اندرسون پترز از کشور سوئیس، نیراج چوپرا از هند و جاکوب وادلچ از جمهوری چک اول تا سوم هستند.
در بخش بانوان نیز کارا وینگر از آمریکا، کلسی لی باربر از استرالیا و هاروکا کیتاگوچی از ژاپن مقامهای اول تا سوم را کسب کردهاند.
پرتاب کردن بهعنوان یکی از مهمترین حرکات بنیادی شناخته میشود و در این رشته نیز برای سنجش این توانایی از تست پرتاب توپ مدیسین بال استفاده میکنند که این حرکت بهعنوان یک آزمون جهت سنجش توان انفجاری دست استفاده میگردد. هماهنگی، قدرت انفجاری، سرعت در مسافت، توان عضلانی و استقامت در سرعت از دیگر فاکتورهای موردنیاز یک پرتابگر نیزه است.
او اهل چک و پر مدال ترین ورزشکار پرتاب نیزه در المپیک و با پرتاب ۹۸٫۴۸ متر در سال ۱۹۹۶ تاکنون رکورددار در بخش آقایان است.
همچنین علاوه بر سه طلا و یک نقره المپیک، سه طلا و دو برنز قهرمانی جهان و دو برنز قهرمانی اروپا در کارنامهٔ خود دارد.
او نیز از کشور چک و پر مدال ترین ورزشکار پرتاب نیزه بانوان و همچنین رکورددار طویلترین پرتاب بانوان با مسافت ۷۲٫۲۸ متر در سال ۲۰۰۸ است.
افتخارات او دو طلا و یک برنز المپیک، سه طلا ویک نقره قهرمانی جهان و یک طلا، دو نقره و یک برنز قهرمانی اروپاست.
هماکنون رکورد پرتاب نیزه ایران در بخش آقایان در دستان علی فتحی گنجی با پرتاب ۷۶٫۶۸ متر در سال ۱۴۰۱ است و در بخش بانوان نیز خانم سحر ضیایی با پرتاب ۵۱٫۱۵ متر در سال ۱۳۹۷ است.
همچنین پارا دومیدانی کاران پرتاب نیزه ایران در مسابقات پارالمپیک توکیو توانستند افتخارآفرینی کنند. در این مسابقات خانم هاشمیه متقیان در بخش پرتاب نیزه بانوان و حامد امیری مدال طلا، امانالله پاپی، علی پیروج و صادق بیت سیاح هم در بخش آقایان مدال نقره کسب کردند.
«برای شناخت دیگر رشته های ورزشی کلیک کنید: انواع ورزشها»