شمشیربازی

تاریخچه‌ی شمشیربازی

شمشیربازی ریشه در توسعه شمشیرزنی برای دوئل و دفاع شخصی دارد. قدیمی ترین اطللاعات نوشته شده درباره شمشیربازی مربوط به سال ۱۳۰۰ در آلمان امروزی است که در مورد استفاده از شمشیر مصلح همراه با سپر صحبت می‌کند، تعدادی نوشته دیگر نیز در این باره کشف شده اما هیچکدامشان به شمشیر بازی امروزی هیچ شباهتی ندارد.

از قرن شانزدهم به بعد، مدرسه شمشیربازی ایتالیایی تحت سلطه مدرسه شمشیربازی بولگونی یا داردی قرار گرفت که به نام بنیانگذار آن، فیلیپو داردی استاد شمشیربازی بولونیایی و استاد هندسه در دانشگاه بولونیا نامگذاری شد.

مکتب بولونی در نهایت خارج از ایتالیا گسترش یافت، پایه و اساس شمشیربازی مدرن را پایه گذاری کرد و سنت های قدیمی ایتالیایی و آلمانی را تحت الشعاع قرار داد. مکانیک شمشیربازی مدرن در قرن هجدهم و در یک مدرسه ایتالیایی شمشیربازی دوره رنسانس سرچشمه گرفت و تحت تأثیر آن‌ مکتب شمشیربازی فرانسوی بهبود یافت، مدرسه اسپانیایی شمشیربازی راکد شد و با مدارس ایتالیایی و فرانسوی جایگزین شد.

تغییر به سمت شمشیربازی به عنوان یک ورزش و نه به عنوان آموزش نظامی از اواسط قرن 18 اتفاق افتاد و توسط دومینیکو آنجلو که یک آکادمی شمشیربازی به نام مدرسه اسلحه آنجلو در سال 1763 تأسیس کرد رهبری شد. او در آنجا هنر شمشیرزنی را به اشراف آموخت؛ مدرسه او توسط سه نسل از خانواده‌اش اداره می‌شد و تقریباً یک قرن بر هنر شمشیربازی اروپایی تسلط داشت.

اولین مسابقه منظم شمشیربازی در سال 1880، در تالار کشاورزی سلطنتی ایسلینگتون و در ماه ژوئن برگزار شد. شمشیربازی بخشی از بازی‌های المپیک تابستان 1896 بود و هر ساله رشته سابر در المپیک های تابستانه حضور دارد.

عرض پیست شمشیربازی 2 متر و طول آن در اسلحه های سابر و اپه 18 متر و در فلوره 14 متر می‌باشد.

لباس ورزش شمشیربازی

بیشتر تجهیزات محافظ شخصی برای شمشیربازها از پنبه یا نایلون سخت ساخته شده است. این لباس ها از پارچه‌های بالستیک ساخته شده‌اند که در برابر سوراخ شدن مقاوم بوده و تخریب نمی‌شوند. قوانین FIE بیان می‌کند که پوشش مسابقات باید از پارچه ای ساخته شود که در برابر نیروی 800 نیوتن مقاومت کند و پیش بند ماسک باید دو برابر این مقدار مقاوم باشد.

ژاکت این ورزش دارای بندی است که از بین پاها عبور می‌کند، یک پارچه کوچک تا شده در اطراف یقه دوخته می‌شود تا از لغزش شمشیر حریف زیر ماسک و در امتداد ژاکت به سمت بالا و به سمت گردن جلوگیری کند.

پلاسترون محافظ زیر بغلی است که در زیر ژاکت پوشیده می‌شود، این لباس محافظت مضاعف در کنار بازو و بالای بازو ایجاد می‌کند.

دست شمشیرزن توسط یک دستکش محافظت می‌شود که از بالا رفتن تیغه ها از آستین و ایجاد جراحت جلوگیری می‌کند.

پوشش پاها شلوار کوتاهی است که درست زیر زانو ختم می‌شوند، شلوارها باید 10 سانتی‌متر با ژاکت همپوشانی داشته باشند.

جوراب های شمشیربازی تا زانو و برخی بیشتر قسمت ران را می‌پوشانند و کفش های آن دارای کفی صاف هستند که در قسمت داخلی برای پای عقب و در پاشنه برای پای جلو تقویت می‌شوند.(تقویت کننده از ساییدگی جلوگیری می‌کند)

ماسک باید 26 پوند نیرو روی توری فلزی و 79 پوند نیرو روی دوبنده را تحمل کند.

محافظ سینه ساخته شده از پلاستیک، توسط شمشیربازان زن و گاهی اوقات توسط مردان استفاده می‌شود.

جزء اصلی مجموعه تجهیزات الکتریکی سیم بدن است، بند بدن به عنوان اتصال بین یک شمشیرباز و یک حلقه سیم عمل می‌کند که بخشی از سیستم تشخیص الکتریکی است و مشخص می‌کند که سلاح به حریف برخورد کرده است.

انواع شمشیربازی

سه سلاح در شمشیربازی مدرن وجود دارد: فویل، اپه و سابر که هر سلاحی قوانین و استراتژی های خاص خود را دارد.

• فویل (فلوره)
  

یک سلاح رانش سبک با حداکثر وزن 500 گرم است. فویل نیم تنه را هدف قرار می‌دهد اما بازوها یا پاها را هدف قرار نمی دهد. این فویل دارای یک محافظ دستی دایره ای کوچک است که از دست در برابر ضربه های مستقیم محافظت می‌کند و از آنجایی که دست یک هدف معتبر در فویل نیست، در درجه اول برای ایمنی می‌باشد. لمس فقط با نوک اسلحه امتیاز می‌گیرد. ضربات با کناره تیغه روی دستگاه امتیازدهی الکترونیکی ثبت نمی‌شود و بازی را متوقف نمی‌کند، قوانین اساسی این است که هر کسی زودتر حمله کند برنده است.

• اپه

یک سلاح رانشگر مانند فویل است اما سنگین تر و با حداکثر وزن 775 گرم می‌باشد. در épée، کل بدن یک هدف معتبر است. حفاظ دست در اپه دایره بزرگی است که به سمت پومل امتداد می‌یابد و عملاً دست را که یک هدف معتبر در اپه است می‌پوشاند. مانند فویل، تمام ضربه ها باید با نوک باشد و نه کناره های تیغه. از آنجا که تمام بدن هدف قانونی است، هیچ مفهومی از لمس خارج از هدف و هیچ قانونی در مورد اولویت و حق تقدم وجود ندارد. بنابراین، ضد حمله های فوری یکی از ویژگی های épée است.

• سابر

یک سلاح برش و رانش سبک است که تمام بدن در بالای کمر به جز دست‌ها را هدف قرار می‌دهد. سابر جدیدترین سلاح مورد استفاده است؛ حداکثر وزن قانونی سابر مانند فویل 500 گرم است. حفاظ دست روی شمشیر، از دسته تا نقطه اتصال تیغه به شمشیر امتداد دارد و ضربات با کل شمشیر یا نوک آن معتبر است. مانند فویل، لمس هایی که خارج از منطقه هدف فرود می‌آیند امتیازی ندارند با این حال، بر خلاف فویل این لمس های خارج از هدف، بازی را متوقف نمی‌کند و شمشیربازی ادامه می‌یابد؛ هنگامی که شمشیرها همزمان یکدیگر را لمس می‌کنند تصمیم بر اساس مفهوم حق تقدم است که امتیاز را به شمشیربازی که اولویت داشت، یعنی شمشیرباز مهاجم می‌دهد.

رتبه بندی جهانی شمشیربازان در اسلحه های مختلف

اسلحه اپه

چوی اینجئونگ از کره جنوبی اول راست دست

کانونه رومین از فرانسه اول راست دست

اسلحه فویل

کیفر لی از آمریکا اول راست دست

مارینی توماسو از ایتالیا اول راست دست

اسلحه سابر

بشتا آنا از آذربایجان اول چپ دست

سازیلاگی آرون از مجارستان اول راست دست

قهرمانان

در طول تاریخ مسابقات شمشیربازی در المپیک دو کشور ایتالیا و فرانسه سرآمد سایر کشورها در کسب مدال بودند و اکثر مدال های این رشته را تصاحب کرده‌اند اما نام بردن از تمام قهرمانان در این متن نمی‌گنجد بنابراین افتخارات یکی از بهترین های جهان و یکی از بهترین های ایران را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

سرگئی گلوبیتسکی

این مرد اوکراینی بیش از نه طلا در مسابقات جهانی و جام جهانی (در سه سال پیاپی عنوان قهرمانی جهان را کسب کرده) سه حضور و یک مدال نقره از المپیک دارد و بسیاری عناوین دیگر.

مجتبی عابدینی

از قهرمانی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان آسیا، تا قهرمانی جهان وحضور در دو دوره  المپیک و یک چهارمی المپیک برخی از افتخارات ایشان است.

محمد فتوحی و محمد رهبری نیز از بزرگان شمشیربازی ایران هستند و از سابقه داران این رشته در بخش بانوان خانم مریم آچاک می‌باشد.