تاندونیت آشیل یک آسیب التهابی تاندون آشیل است. این بیماری بیشتر ورزشکاران، به‌ویژه دوندگان، و افرادی را که ورزش‌هایی مانند تنیس انجام می‌دهند که نیاز به شروع، توقف و چرخش زیاد دارند را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
درد تاندون آشیل بارزترین علامت این نوع تاندونیت است. اغلب به‌عنوان سوزشی توصیف می‌شود که با فعالیت بدتر می‌شود. محل دقیق درد ممکن است متفاوت باشد. می‌توان آن را نزدیک‌تر به انتهای ماهیچه ساق پا، در امتداد تاندون واقعی، یا پایین‌تر در نزدیکی استخوان پاشنه احساس کرد.
تورم و گرمای خفیف در ناحیه آسیب‌دیده ممکن است همراه با درد تاندون آشیل باشد. همچنین ممکن است صبح‌ها در ناحیه پاشنه و ساق پا احساس سفتی کنید. معمولاً با گرم‌کردن و کشش مچ پا و ساق پا آسان می‌شود.
این وضعیت همچنین زمانی رخ می‌دهد که افراد قبل از ورزش، ماهیچه‌های ساق پا را گرم نکنند، یا به طور ناگهانی میزان ورزش را افزایش دهند. هرچه عضلات ساق پا سفت‌تر باشند، کشش بیشتری بر روی تاندون آشیل وارد می‌شود.
ورزش با کفش‌های کتانی فرسوده یا کفش‌هایی که برای فعالیت طراحی نشده‌اند نیز می‌تواند باعث التهاب تاندون آشیل شود.
علت درد تاندون آشیل
دو عامل شایع درد تاندون آشیل، تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل هستند. درحالی‌که این شرایط مشابه به نظر می‌رسند، اما دو مشکل متفاوت را توصیف می‌کنند. اگرچه نادر است، پارگی تاندون آشیل نیز می‌تواند علت این نوع درد باشد.
گاهی اوقات، تاندونیت آشیل زمانی ایجاد می‌شود که رشد استخوانی روی پاشنه پا یا استخوان پاشنه که در پشت مچ پا قرار دارد، ایجاد شود.
چاقی به پایین‌تنه فشار وارد می‌کند که می‌تواند باعث درد تاندون آشیل شود. سایر شرایط پزشکی مانند پسوریازیس و فشارخون بالا نیز با خطر بالاتر ابتلا به تاندونیت آشیل مرتبط است.
مشکل این است که برخی افراد بدون درد تاندون آشیل دچار تاندونیت هستند. آنها در واقع نمی‌دانند مشکلی وجود دارد، بنابراین دنبال درمان نمی‌روند. این می‌تواند باعث پیشرفت آن به تاندونوز شود.
درد تاندون آشیل از این واقعیت ناشی می‌شود که مانند همه تاندون‌ها، تاندون آشیل قوی است، اما خیلی انعطاف‌پذیر نیست. تاندون آشیل ماهیچه‌های ساق پا و ساق پا را به استخوان پاشنه شما متصل می‌کند و فقط می‌تواند کمی کشیده شود. هنگامی که کشیدگی بیش از حد خود داشته باشد موجب ملتهب (تاندونیت) یا پارگی (پارگی) می‌شود.
استرس یا آسیب به تاندون آشیل می‌تواند باعث ناراحتی شود که می‌تواند از درد خفیف و سفتی تا درد شدید تاندون آشیل متغیر باشد.
درد ناگهانی و شدید پارگی تاندون آشیل نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی احتمالاً جراحی را برای ترمیم پارگی دراسرع‌وقت توصیه می‌کند. بااین‌حال، برای هر درد تاندون آشیل، ایده خوبی است که با یک متخصص صحبت کنید تا بتوانید قبل از بدتر شدن وضعیت، تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.
تشخیص علت درد تاندون آشیل ممکن است سخت باشد. یک آسیب ناگهانی ممکن است به معنای تاندونیت باشد که می‌تواند به‌خوبی به اقدامات مراقبت از خود در خانه پاسخ دهد. اگرچه تاندونیت ممکن است با شرایط سلامتی مانند چاقی یا آرتریت مرتبط باشد.
اگر علت تاندون آشیل درمان نشود، ممکن است به بیماری جدی‌تر و مزمن تاندونوز آشیل مبتلا شود. این وضعیت دژنراتیو می‌تواند باعث تغییرات دائمی شود. افراد مبتلا به تاندونوز ممکن است به برنامه توان‌بخشی خاصی نیاز داشته باشند. آنها همچنین ممکن است نیاز به استفاده از کفش‌های مخصوص یا ایجاد تغییرات دیگری در سبک زندگی داشته باشند.
علائم تاندون آشیل آسیب‌دیده
درد ناشی از تاندونیت آشیل و تاندونوز آشیل مشابه است، اما یک تفاوت کلیدی بین این دو وجود دارد: تاندونیت آشیل باعث التهاب در تاندون می‌شود درحالی‌که تاندون آشیل این‌طور نیست.
اگر التهاب تاندون آشیل دارید، علاوه بر گرما، قرمزی و تورم در داخل و اطراف خود تاندون، ممکن است درد یا سوزش را نیز تجربه کنید. اگر تاندونوز آشیل دارید، ممکن است درد یا سوزش در ناحیه تاندون را نیز تجربه کنید، اما بدون گرما، قرمزی و تورم.
به‌طورکلی، علائمی که ممکن است به تاندون آشیل آسیب رسانده باشند عبارت‌اند از:
- درد تاندون آشیل
- درد در پشت ساق پا
- درد در نزدیکی پاشنه پا
- درد تاندون آشیل بعد از ورزش
- دردی که در طول روز بدتر می‌شود
- ضخیم‌شدن تاندون پا
- مشکل در خم‌کردن پا و اختلال در دامنه حرکتی
- پارگی تاندون آشیل با درد شدید همراه است
- تاندون آشیل سفت و دردناک زمانی که برای اولین‌بار از خواب بیدار می‌شوید.
تشخیص بیماری تاندون آشیل
یک معاینه فیزیکی کامل از پا و مچ پا می تواند به تعیین علت درد تاندون آشیل شما کمک کند. تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی برای تشخیص درد تاندون آشیل مورد نیاز است.
از عناصر مهم در زمان تشخیص شامل بازرسی و فشاردادن ناحیه اطراف تاندون آشیل است. این کار برای بررسی تورم، گرما و حساسیت انجام می‌شود. همچنین ممکن است صدای ترکیدن یا احساس تاندون در حین حرکت وجود داشته باشد.
با تاندونوز آشیل، هنگام لمس محل درد ایجاد می‌شود. تاندون ممکن است ضخیم به نظر برسد، یا ممکن است برجستگی‌های کوچکی در امتداد آن وجود داشته باشد که نشان‌دهنده فیبروز و بافت اسکار است.
یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند گاهی اوقات بااحساس تاندون پارگی تاندون آشیل را تشخیص دهد؛ زیرا ممکن است شکافی وجود داشته باشد. سرنخ دیگر برای پارگی آشیل کبودی روی تاندون است. این امر مخصوصاً در صورتی صادق است که خون در زیر استخوانی که روی هر مچ پا بیرون‌زده است، گسترش یابد.
برای بررسی استخوان‌ها رادیوگرافی تجویز می‌شود و صدمات وارده به تاندون را می‌توان با تصویربرداری رزونانس مغناطیسی MRI یا سونوگرافی شناسایی کرد.
تست ماتس
در طول این آزمایش، شما با شکم روی یک میز دراز می‌کشید و پزشک زانو شما را تا 90 درجه حرکت می‌دهد. اگر تاندون آشیل شما دست‌نخورده باشد، انگشتان پا به سمت بالا قرار می‌گیرند، اما اگر تاندون آشیل پاره شود، انگشتان پا به سمت پایین هستند.
تست تامپسون
به‌عنوان بخشی از معاینه درد تاندون آشیل، پزشک شما آزمایش تامپسون را انجام خواهد داد. این آزمایش فشار گوساله نیز نامیده می‌شود. در طول این آزمایش، فرد روی میز دراز می‌کشد و پاهایش از لبه آویزان است.
سپس پزشک عضله ساق پا را فشار می‌دهد که باید انگشتان پا را به سمت پایین خم کند. به این حالت فلکشن کف پا گفته می‌شود. اگر این اتفاق نیفتد، آزمایش برای پارگی تاندون آشیل مثبت است.
تصویربرداری
تصویربرداری علائم مزمن تاندون آشیل معمولاً با اشعه ایکس پا انجام می‌شود که به شناسایی هر گونه مشکل مانند خار استخوان یا آسیب دژنراتیو کمک می‌کند و می‌تواند شکستگی را شناسایی کند. سونوگرافی یا MRI برای تشخیص یا تأیید پارگی تاندون آشیل استفاده می‌شود.
هنگامی که برای درد تاندون آشیل به یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی مراجعه می‌کنید، چندین شرایط دیگر را در نظر می‌گیرند. برخی از شایع‌ترین آنها پیچ‌خوردگی مچ پا، شکستگی پاشنه پا است. کبودی در تاندون آشیل می‌تواند با پیچ‌خوردگی مچ پا یا شکستگی استرس و همچنین پارگی تاندون آشیل اتفاق بیفتد. برای مشاهده تفاوت بین علل احتمالی، نیاز به عکس‌برداری با اشعه ایکس است.
در پاشنه پا، محلی که تاندون وارد استخوان پاشنه می‌شود معمولاً حساس است. از سوی دیگر، با تاندونیت آشیل، درد تاندون معمولاً بالاتر است – حدود 2 تا 6 سانتی‌متر بالاتر از محل درج.
درمان درد تاندون آشیل
راه‌های زیادی برای درمان درد تاندون آشیل وجود دارد که شامل تغییرات در سطح فعالیت، جلسات فیزیوتراپی، داروها و جراحی می‌شوند. کلید بهبود و بهبودی این است که مراقب خود باشید و برنامه درمانی خود را از ابتدا تا انتها دنبال کنید.
برای درمان التهاب تاندون آشیل می‌توان از استراتژی‌های خودمراقبتی استفاده کرد.
در صورت تشخیص تاندونیت آشیل، لازم نیست تمام فعالیت‌ها را متوقف کنید. بااین‌حال، باید در پاسخ به درد عضلانی تغییراتی ایجاد کنید. حتماً بعد از ورزش، زمانی که عضله و تاندون هنوز گرم و انعطاف‌پذیر هستند، کشش‌های ملایم ساق پا را انجام دهید.
استراحت برای مراقبت اولیه پارگی آشیل اختیاری نیست. شما باید فعالیت خود را تا زمانی که راهنمایی بیشتری از ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی یا جراح ارتوپد دریافت کنید، متوقف کنید.
برای التهاب تاندون آشیل، استفاده از یخ در هنگام شروع درد ممکن است کمک کند. همچنین ممکن است به یخ‌زدن تاندون بعد از ورزش فکر کنید.
برای مشکوک به پارگی تاندون آشیل، حتماً یخ را فوراً در محل آسیب قرار دهید. از تحمل وزن روی پا خودداری کنید و درحالی‌که در مسیر اورژانس هستید، پای خود را بالا نگه دارید.
استفاده از یخ و استراحت ممکن است کمک کند، اما شما همچنین می‌خواهید از حرکت بیش از حد تاندون خود جلوگیری کنید. اگر دچار التهاب تاندون آشیل هستید، مچ پای خود را با یک باند کشی بپیچید.
برای پارگی تاندون، جراح ارتوپد از یک آتل یا روش دیگری برای بی‌حرکت کردن مچ پای شما استفاده می‌کند تا زمانی که برای پارگی تاندون جراحی کنید.
نکات دیگری که ممکن است به جلوگیری از آسیب تاندون آشیل کمک کند عبارت‌اند از:
همیشه کفش‌هایی بپوشید که بالشتک مناسبی برای پاشنه پا و ساپورت خوب قوس شما ایجاد کنند.
از دویدن روی سطوح سخت خودداری کنید.
در هوای سرد از ورزش‌کردن بیرون خودداری کنید.
افزودن دیدگاه