ورزش گروهی در مقابل ورزش فردی؛
یک مطالعه جدید نشان داده که شرکت در ورزش گروهی می‌تواند باعث تقویت فواید ورزش بر سلامت روان شود، طوری که بیشتر از انجام ورزش فردی یا عدم ورزش، برای سلامت روان کودکان و جوانان مفید واقع شود.
این تحقیق نشان داد که شرکت در ورزش تیمی با 10درصد میزان اضطراب کمتر و 19درصد میزان کناره‌گیری یا افسردگی کمتر نسبت به عدم شرکت در هر نوع ورزشی مرتبط است.
بااین‌حال، شرکت در ورزش های انفرادی با 16درصد میزان اضطراب بیشتر و 14درصد میزان کناره‌گیری یا افسردگی بیشتر از عدم مشارکت همراه بود.
در مجموع ۱۱۲۳۵ کودک ۹ تا ۱۳ساله در این تحقیق شرکت کردند. والدین و مربیانشان گزارش‌هایی از سلامت روانی کودکشان با استفاده از چک‌لیست رفتار کودک ارائه کردند، این داده‌ها از مطالعۀ رشد شناختی مغز نوجوانان (ABCD) گرفته شده است.
بر اساس این تحقیق:
- انجام ورزش گروهی برای سلامت روان کودکان و نوجوانان مفید است.
- این سودمندی احتمالاً ترکیبی از مزایای اجتماعی ورزش تیمی و فواید ورزش باشد.
- بااین‌حال، انجام ورزش فردی می‌تواند تأثیر معکوس داشته و سلامت روانی را بدتر کند.
چرا ورزش گروهی به نفع سلامت روان است؟
تحقیقات قبلی از این ایده حمایت می‌کنند که شرکت در ورزش گروهی می‌تواند برای سلامت روان مفید باشد؛ این مطالعات همچنین نشان دادند که شرکت در ورزش های گروهی تأثیر مثبتی بر سلامت روانی بزرگسالانی دارد که تجربیات نامطلوبی از دوران کودکی داشتند، پس این مزیت فقط شامل حال کودکان و نوجوانان نیست.
شاید این مطلب خیلی عجیب نباشد که ارتباط بین ورزش و سلامت روانی بهتر، به‌خوبی مستند شده است.
ورزش، گردش خون در مغز را افزایش داده و به رشد نورون‌های جدید در برخی از نواحی مغز کمک می‌کند، چیزی که تصور می‌شود برای تقویت سلامت روان کمک‌کننده است.
خانم دکتر امیلی پلوهر، روان‌شناس کودک و نوجوان در دانشکده پزشکی هاروارد می‌گوید: «مشارکت جوانان در ورزش با فواید زیادی برای سلامتی، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی، همراه است و تأثیرات بسیاری به همراه دارد که به کاهش خطر چاقی، پیشگیری از بیماری‌های مزمن، مزایای تحصیلی و شناختی و افزایش رفتارهای مثبت نوجوانان محدود نمی‌شود. ورزش به کم‌شدن خطر شرکت در فعالیت‌هایی که می‌توانند بر سلامتی و رفاه تأثیر منفی بگذارند نیز کمک می‌کند.»
ورزش گروهی و کلاً ورزش می‌تواند به افرادی که از قبل در شرایط نامساعد سلامت روانی بودند کمک کند، همچنین سلامت و بهداشت روانی افرادی که همین حالا هم احساس می‌کنند سلامت روانشان در وضعیت خوبی است را بهبود ببخشد.
از کاهش هورمون‌های استرس گرفته تا افزایش اعتمادبه‌نفس و حتی بهبود خواب، ورزش به حفظ سلامت روان کمک می‌کند.
«بیشتر بخوانید: تاثیر ورزش بر سلامت روان؛ نقش ورزش در سلامت روان چیست؟»
ورزش تیمی یا ورزش انفرادی؟
وقتی شواهد از مفیدبودن ورزش تیمی برای سلامت روان جوانان حمایت می‌کند، این واقعیت که به نظر می‌رسد شرکت در ورزش فردی با سلامت روانی ضعیف‌تر مرتبط است، شاید عجیب باشد. بااین‌وجود، احتمالاً توضیحات متفاوتی برای این امر وجود داشته باشد.
یکی از مطالعات نشان داد در حقیقت کسانی که در ورزش گروهی شرکت می‌کنند تمایلشان بیشتر برای سرگرم‌شدن است و کسانی که در ورزش فردی شرکت می‌کنند بیشتر به دلایل هدفمند بودن این فعالیت‌ها را انجام می‌دهند.
ضمن اینکه عصبی بودن پیش از یک مسابقه یا بازی، طبیعی و قابل‌کنترل است و ممکن هست به این معنی باشد که بازیکنان به‌احتمال زیاد برای رسیدن به آن خودشان را تحت‌فشار قرار می‌دهند، وقتی در کاری افراط شود، بر سلامت روان تأثیر می‌گذارد و به جوانان استرس وارد می‌کند.
این موضوع به این دلیل است که ورزش های انفرادی فاقد رفاقت و احساس تعلق به یک تیم ورزشی هستند.
در مورد کودکان و نوجوانان، انجام ورزش گروهی کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی ارزشمندی را توسعه دهند و یاد بگیرند که چگونه بخشی از یک گروه باشند.
همان‌طور که بحث‌هایی به نفع ورزش فردی وجود دارد؛ اینکه تمرکز، قدرت ذهنی و اعتمادبه‌نفس را تشویق می‌کند، باخت می‌تواند منجر به احساس شرم یا گناه شود.
نیل هاردی، رهبر یادگیری و توسعه در آموزش با سرعت بالا، ورزش تیمی را به‌عنوان «جنبۀ بسیار مهم ایجاد ارتباط با دیگران» توصیف می‌کند.
او می‌گوید: «کودکانی که در ورزش شرکت می‌کنند با افراد مختلفی از جمله مربیان و سرپرستان ارتباط برقرار کرده و با آن‌ها همکاری می‌کنند. اتفاق‌های کوچک و ارزشمندی در ورزش گروهی اتفاق می‌افتد، مثل به‌وجودآمدن دوستی‌ها، شبکه‌های حمایتی، انعطاف‌پذیری و عزت‌نفس.»
«بیشتر بخوانید: خصوصیات یک ورزشکار حرفه ای؛ 12 ویژگی ورزشکاران حرفه ای و موفق»
وقتی ورزش تیمی اثربخشی کمتری دارند؛
انجام ورزش های گروهی برای کودکان مزایای غیرقابل‌انکاری دارد، اما همیشه استثناهایی هم دیده می‌شود.
ورزش گروهی حس تعلق بیشتری را در کودکان و جوانان تقویت می‌کنند، اما دربارۀ کودکانی که شاید احساس کنند کنار گذاشته شده‌اند، چطور؟ یا کودکانی که به هر دلیلی احساس می‌کنند از ورزش های گروهی محروم هستند؟
شاید بعضی از کودکان هم‌تیمی‌هایشان را مورد آزار و اذیت قرار دهند یا طردشان کنند، چون عملکردشان با استاندارد مورد قبول آن‌ها مطابقت ندارد. این امر باعث می‌شود که کودک یا نوجوان در وهلۀ اول از شرکت در ورزش تیمی منصرف شود، چون اعتمادبه‌نفس کافی نداشته یا نگران است که مبادا مناسب آن ورزش نباشد.
نیل هاردی می‌گوید: «همیشه باید به نیازها و خواسته‌های کودک توجه شود. سوق‌دادن کودک به ورزش گروهی بدون توافقشان، احتمالاً نتیجۀ موفقیت‌آمیزی نخواهد داشت.»
برای برخی از جوانان، ورزش فردی مناسب‌تر است، انجام یک ورزش انفرادی نیز مزایای خاص خود را دارد. اگرچه شاید انجام ورزش های گروهی برای سلامت روان مفیدتر به نظر می‌رسند، اما برای همه مناسب نخواهند بود.
وقتی صحبت از تصمیم‌گیری کودکان دربارۀ ورزش‌هایی می‌شود که می‌خواهند انجام دهند، والدین و سرپرستان باید بدون تعصب به خواسته‌هایشان احترام بگذارند.
ورزش‌ها و فعالیت‌های بدنی زیادی وجود دارد که همگی مزایای خاص خودشان را دارند، البته مزایای ورزش گروهی واضح است، اما ورزش فردی نیز نباید دستِ‌کم گرفته شوند.
نیل هاردی در پایان می‌گوید: «با حمایت درست و آگاهی از نیازهای هر کودک، شرکت در ورزش می‌تواند روشی عالی برای حمایت از سلامت جسمی، روانی، مهارت‌های اجتماعی و عزت‌نفس کودکان باشد.»
«بیشتر بخوانید: ورزش برای کودکان: 10 روش برای تشویق کودکان به ورزش»
جمع‌بندی
همه می‌توانند از مزایای جسمی و روحی ورزش و انجام آن بهره‌مند شوند. بااین‌وجود، افراد مختلف از ورزش‌های گوناگون چه ورزش گروهی و چه ورزش فردی، لذت می‌برند. فرزند شما ممکن است بخواهد قبل از یافتن ورزش‌های مفید، چند ورزش دیگر را امتحان کند. کودک شما هر ورزشی را انجام می‌دهد، چه ورزش تیمی یا ورزش انفرادی، او را تشویق کنید تا خودش یا هم‌تیمی‌هایش را تحت‌فشار نگذارد.
افزودن دیدگاه