انواع ورزش هوایی؛ 11 ورزش هوایی هیجان انگیز که باید بشناسید

انواع ورزش هوایی هیجان‌انگیز که باید بشناسید:

شاید مفهوم کلی ورزش هوایی یکی از انواع ورزش ناشناخته و ناآشنا برای اغلب افراد هست که با وجود این موضوع بسیاری با هیجان و خطرات خاص آن آشنا هستند. با اینکه انواع رشته های ورزشی در میدان مسابقه، زمین ورزش و یا پیست مخصوص انجام می‌شوند، ورزش‌هایی هم هستند که به وجود یک ورزشکارِ نترس و تجهیزات خاصِ هوابُردی برای پرواز نیاز دارند. ورزش های هوایی به دسته‌ای از ورزش‌ها گفته می‌شود که شامل هر نوع فعالیت یا مسابقه هوایی باشد. انواع ورزش هوایی را با عناوین ورزش‌های مخاطره‌آمیز یا ماجراجویانه نیز می‌شناسند.

ورزش‌ های هوایی، نوعی از ورزش های تفریحی برای جوانان هستند که می‌توانند با رهاکردن جسم در هوا، باعث آزادسازی آدرنالین در خون شوند، این هورمون سبب بروز احساساتی فوق‌العاده نظیر هیجان، شوروشوق و انرژی در افراد می‌شود. همین فرمول ساده باعث شده که انواع ورزش هوایی در بین افراد گسترش پیدا کند و محبوب شود.

انواع ورزش هوایی، روش‌های مختلفی دررابطه‌با ماهیت هوابردی خود دارند، برخی از آن‌ها مسابقه‌ای هستند، مثل مسابقۀ هواپیماهای بدون سرنشین یا مسابقۀ هواگردها و برخی دیگر از این ورزش‌ها به دلیل ارتفاع زیاد از سطح زمین خطرات بیشتری به همراه دارند و شامل نمایش‌ها و شیرین‌کاری‌هایی هستند که مرگ را به چالش می‌کشند طوری که خیلی فراتر از آرزوی یک فرد عادی برای انجامشان است، چتربازی و پرواز با لباس بالدار یا همان وینگسوت از این دسته ورزش های هوایی است.

خاستگاه و مبدأ ورزش هوایی کجاست؟

فعالیت رقابت‌های هوانوردی در اوایل دهه 1900 شروع شد، پیشرفت‌های فناوری به افراد اجازه می‌داد تا محدودیت‌های سفر هوایی را کنار بگذارند. در نتیجه، تعداد زیادی از ورزش های هوایی جدید در سال‌های بعد شکل گرفتند. این امر منجر به تشکیل فدراسیون بین‌المللی هوانوردی شد که تا به امروز هم بر تمامی ورزش ‌های هوایی نظارت دارد.

تعدادی از ورزش‌ های هوایی که باید بشناسید:

1. پرواز با بالن‌

بالن هوای گرم، اولین فناوری موفق پروازی بوده که بشر با آن به هوانوردی پرداخته ‌است. بالن‌سواری یک ورزش هوایی هیجان‌انگیز با بالن هوای گرم است. بالن‌سواری نزد شرکت‌کنندگان این تفریح محبوبیت زیادی دارد، چون هم آرامش‌بخش است و هم یک دید کلی از مناظری که از بلندی دیده می‌شوند به آن‌ها می‌دهد. بالن‌سواری یکی از پرماجراترین ورزش‌هایی است که تا ارتفاعات باورنکردنی در آسمان، شما را بالا می‌برد. در خیلی از کشورها، بالن‌سواری به‌عنوان یک فعالیت ماجراجویی هنوز در اوج محبوبیت و شکوفایی‌ است. این ورزش هیجان‌انگیزترین تفریح برای کاوش در آسمان و تماشای مناظر است.

2. مسابقه هواپیماهای بدون سرنشین

مسابقه هواپیماهای بدون سرنشین یک ورزش هوایی است که در آن خلبانان هواپیماهای بدون سرنشین برای ساخت سریع‌ترین و چابک‌ترین مولتی روتورهای ممکن به‌منظور پرواز بر فراز یک مسیر تعریف‌شده در سریع‌ترین زمان به رقابت می‌پردازند. مولتی روتور یک نام کلی و عام برای پرنده‌های چندموتوره عمودپرواز بدون سرنشین است که دارای بیش از یک پیشرانه برای حرکت به سمت بالا، پایین و یا طرفین می‌باشد. سیستم‌های نمای دیدِ اول‌شخص، امروزه تقریباً در تمام مسابقات هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می‌شود. نمای دید اول‌شخص، سبکی از پرواز هواپیماهای بدون سرنشین است که در آن خلبانان از دوربین‌ها برای پرواز پهپادها به‌گونه‌ای استفاده می‌کنند که گویی در کابین خلبان هستند.

3. رقابت‌های هوایی

نوعی از ورزش‌های موتوری است که از هواپیما یا سایر انواع هواگرد استفاده می‌کند. این هواگردها در مسیری با فاصله مشخص با هم رقابت می‌کنند، هواگردی که زودتر مسابقه را تمام کند یا بیشترین امتیاز را کسب کند پیروز است. در این ورزش هوایی، هواپیماها در یک مسیر مشخص یا در عرض کشور تا فواصل بین‌قاره‌ای با یکدیگر رقابت می‌کنند.

4. پاراموتور

از میان ورزش‌های هیجان‌انگیز پرواز، پاراموتور بهترین است و یکی از پرطرفدارترین ورزش‌ های هوایی، محسوب می‌شود. به آن پاراگلایدر برقی هم می‌گویند. پاراموتور وسیله‌ای شبیه پاراگلایدر است با این تفاوت که صندلی مخصوصی برای نشستن دارد. در واقع، یک نوع چتر دوموتورۀ سبک است که شما می‌توانید ارتفاعِ پرواز را با آن معین کنید. خلبان پاراموتور با کمک یک دستگیره آن را کنترل می‌کند. این ورزش نسبت به ورزش ‌های هوایی دیگر دشوارتر و تخصصی‌تر است. وقتی بر فراز جنگل‌‌های بکر، کوه‌ها، رودخانه‌ها و دهکده‌های محلی پرواز می‌کنید، نهایت ماجراجویی را تجربه خواهید کرد.

5. پرش با چتر

پرش‌ با چتر، یک ورزش هوایی هیجان‌انگیز در آسمان است که در دنیا طرفداران بسیار زیادی دارد. در مقایسه با سایر ورزش‌ های هوایی، شیرجه‌زدن در آسمان در برخی از کشورها دامنۀ بسیار محدودی دارد. عمل خروج از هواپیما یا پریدن از یک سازه بلند و فرود به سمت زمین به‌عنوان چتربازی سقوط آزاد هم شناخته می‌شود. لوازم و ابزارهایی که در این رشته مورداستفاده قرار می‌گیرند باید از بالاترین کیفیت ممکن و بهترین استاندارد‌های جهانی برخوردار باشند. به همین علت اسکای دایوینگ به یکی از ایمن‌ترین و کم‌خطر‌ترین ورزش‌های اکشن روز دنیا تبدیل شده است.

6. سرخوردن بر جریان هوا

بهترین ورزش هوایی ماجراجویی، گلایدر یا بادپَر است، یعنی پرواز با هواپیمای بدون موتور که ساعت‌ها شما را به پرواز و سُر خوردن بر جریان هوا درمی‌آورد. سُر خوردنی که به‌وسیله‌ی دو اهرم با نام رایزر که در دستان خلبان قرار می‌گیرد تا حدی قابل‌کنترل است. درواقع با بال ثابت، برای پرواز بدون استفاده از نیروی موتور طراحی شده است و اغلب برای اهداف آموزشی و تفریحی به کار میرود. این هواگَرد صرفاً بر نیروی باد تکیه می‌کند، یعنی همان جریان‌های طبیعی باد که پرندگان برای پرواز استفاده می‌کنند. این وسیله‌ای قابل‌دسترس برای به پرواز درآمدن است و می‌تواند مسافت‌های طولانی را بدون بال زدن طی کند.

7. کایت‌سواری

یکی از بهترین ورزش ‌های هوایی محبوب و آسان، کایت‌سواری است. کایت به دلیل سبک بودن به مهارت بیشتری در پرواز و حس تعادل نیاز دارد. این هواپیمای بدون موتور دو مدل دارد که در مدل ساده و بدون موتور آن، خلبان در زیر بال‌های کایت، به‌صورت آویزان قرار می‌گیرد و هنگام فرود، بر روی پاهای خود بر روی زمین می‌نشیند. خلبانان گلایدر می‌تواند از تپه‌های بلندِ رو به باد یا توسط یک هواپیمای سبک از یک فرودگاه به ارتفاع بلند برده شود. هدف این است که در جریان‌های هوایی باقی بمانید و در مسافت‌های طولانی پرواز کنید. ورزش‌های ماجراجویی در آسمان هیجان‌انگیزترین فعالیت برای افرادی است که می‌خواهند به‌صورت انفرادی اوج بگیرند و در هوا مثل یک پرنده پرواز کنند.

8. چتربازی و سقوط آزاد

سقوط آزاد با چتر نجات را می‌‌توان یکی از مهیج‌‌ترین تفریحات هوایی دانست. چتربازی روشی برای استفاده از گرانش و پرواز از یک مکان مرتفع به زمین است که شامل استفاده از چتر نجات برای کنترل سرعت در هنگام فرود می‌باشد. در این ورزش هوایی، فرد می‌تواند از ارتفاعی بسیار زیاد و یا از هلیکوپتر یا هواپیما به پایین پریده و با استفاده از دستگیرهایی به نام پاراشوت چتر را بازکرده و در مکان تعیین شده فرود آید.

9. پاراگلایدر سواری

پاراگلایدر سواری یا چتربال سواری، یک ورزش هوایی هیجان‌انگیز و ایمن دیگر برای چشیدن طعم پرواز در ابتدایی‌ترین شکل آن است. احتمال بروز خطر در این ورزش در مقایسه با سایر ورزش‌ها و تفریحات هوایی کمتر است. شما می‌توانید به‌سادگی به‌وسیلۀ یک چتر، پرواز کنید. پاراگلایدر در کوهستان و ارتفاعات بالا انجام می‌شود. برای شروع، خلبان با سرعت در جهت مخالف باد می‌دود و چتر را پشت سرش می‌کشد. برخورد باد به زیر چتر آن را به اهتزاز درمی‌آورد و نهایتاً موجب به پرواز درآمدن خلبان می‌شود. اگر باد شدیدتر باشد گاهی خلبان ابتدا در جهت مخالف می‌ایستد تا باد چتربال را از زمین جدا کند و سپس برگشته و شروع به دویدن می‌کند تا از زمین جدا شود. این تفریح می‌تواند تک‌نفره یا دونفره انجام شود. چنانچه مهارت کافی برای هدایت چتر ندارید می‌توانید یک پرواز دونفره تَندم رزرو کنید. در پرواز تَندم از یک چتر با ابعاد بزرگ‌تر استفاده می‌شود تا توانایی تحمل وزن دو نفر را داشته باشد. در این پرواز خلبان در پشت نشسته و فرد مسافر در جلو سوار می‌شود و هرکس صندلی خود را دارد. خلبان وظیفه هدایت چتر را بر عهده دارد و مسافر می‌تواند از پروازش نهایت لذت را ببرد.

10. پرواز با لباس بالدار یا وینگسوت

پرواز با لباس بالدار یک ورزش هوایی است که در آن با استفاده از نوع خاصی از لباس‌های بال‌دار انجام می‌گیرد. این لباس فضای بین پاها و دست‌ها را پوشانده و مساحت جانبی بدن ورزشکار در هوا را طوری افزایش می‌دهد که نیروی پرواز تأمین شود. شما باید لباسی با طراحی خاص بپوشید که خاصیت بالابرنده دارد و باعث کاهش جاذبه زمین می‌شود. شما می‌توانید با کج کردن بدنتان درست مثل بال پرندگان، تغییر جهت داده و خود را در جهت‌های مختلف هدایت کنید. بااین‌حال، فرود در ورزش وینگسوت کمی دشوار و خطرناک است. همۀ وینگسوت‌ها دارای دو بال پرواز روی دست‌ها و یکی بین پاها می‌باشند. بال‌های وینگسوت به دلیل شکل ایرفول‌گونه‌اش مثل بال هواپیما، در جریان هوا به پرواز درمی‌آید. پرواز با لباس بالدار با استفاده از چتر نجات پایان می‌یابد.

11. پاراسل یا پاراکایتینگ

پاراسل از ورزش های هوایی مهیج است و معنایش چتربازی روی آب می‌باشد. در پاراسل یک تا سه نفر به‌وسیلۀ جلیقه‌ ایمنی که به صندلی و دو قلاب چتر بست داده شده‌اند، توسط یک قایق موتوری کشیده می‌شود و کمک می‌کنند چتر اوج بگیرد و برای دقایقی به پرواز در‌آید. چتر پاراسل می‌تواند در آب ‌کشیده شده و تا ارتفاع 300 متر نیز بالا برود. پاراسلینگ نیاز به هیچ مهارت و استعدادی ندارد! پس بدون ترس و استرس از پروازتان لذت ببرید.

خطرات انجام ورزش‌ هوایی:

ورزش‌ های هوایی به دلیل ماهیت خود طبیعتاً با خطراتی همراه هستند. هر فعالیتی که در بالای سطح زمین انجام می‌شود سطحی از خطر را برای شرکت‌کنندگان ایجاد می‌کند. بااین‌حال، هر ورزش هوایی مجموعه‌ای از قوانین، مقررات و تجهیزات خاص خود را دارد تا ورزش را در حد امکان برای همه شرکت‌کنندگان ایمن کند. تقریباً همه ورزش‌ های هوایی استفاده از کلاه ایمنی، عینک ایمنی یا سایر تجهیزات تخصصی‌تر مانند چتر نجات و لباس‌های مخصوصِ پرواز را برای کاهش خطر آسیب پیشنهاد می‌کنند. علاوه بر این فدراسیون بین‌المللی هوانوردی کلیه فعالیت‌های ورزشی هوایی را نظارت می‌کند تا اطمینان حاصل شود که اقدامات ایمنی در مسابقات رعایت می‌شوند.

انواع ورزش هوایی برای کودکان

ورزش‌ هوایی معمولاً با خطر همراه است، بنابراین تعدادی از ورزش‌های نامبردۀ فوق، احتمالاً برای کودکان مناسب نیست. بااین‌حال برخی از ورزش‌ های هوایی وجود دارند که می‌توانند یک فعالیت عالی و مناسب برای کودکان ایجاد کنند. دو ورزش هوایی برتر برای کودکان، مسابقه با هواپیماهای بدون سرنشین و پرواز بادبادک است. بادبادک‌بازی جزء سرگرمی اصلی پارک‌های بزرگ و فضاهای باز است که در آن افراد بادبادک‌ها را در هوا به پرواز درمی‌آورند و آن‌ها را با یک نخ کنترل می‌کنند. در همین حال، مسابقات هواپیماهای بدون سرنشین از پهپادهای هوایی استفاده می‌کنند که کاربران می‌توانند آن‌ها را کنترل کرده و در هوا مسابقه دهند. این ورزش‌ها خطر بسیار کمتری نسبت به ورزش‌ های هوایی معمولی دارند و روشی عالی برای بیرون بردن بچه‌ها از خانه و شرکت در برنامه‌های ورزشی هستند.

محبوب‌ترین ورزش ‌های هوایی کدام‌اند؟

انواع ورزش هوایی مانند ایروباتیک، آکروباسی هوایی، کایت‌سواری، چتربازی، پاراگلایدر و پرواز با بالن وجود دارد که علاقه‌مندان می‌توانند در آن شرکت کنند، اما برخی از محبوب‌ترین ورزش های هوایی عبارت‌اند از چتربازی، کایت‌سواری و بانجی جامپینگ. چتربازی به طور گسترده به‌عنوان یک ورزش هوایی پر آدرنالین در جهان شناخته می‌شود، به‌طوری که شرکت‌کنندگان از هواپیمای متحرک هزاران پا بالاتر از سطح زمین می‌پرند و در نهایت یک چتر نجات را به کار می‌گیرند تا امکان فرود آهسته به زمین را فراهم کنند. کایت‌سواری یک فعالیت پرطرفدار است و در مکان‌ها و استراحتگاه‌های دورافتاده و پَرت انجام می‌شود، در این ورزش هوایی شرکت‌کنندگان خود را از یک سطح مرتفع مثل صخره پرتاب می‌کنند تا با استفاده از گلایدر در هوا به پرواز درآیند. در همین حال، بانجی جامپینگ به جسورها اجازه می‌دهد درحالی‌که به طناب بلند و کششی متصل هستند، از یک سازه مرتفع مثل پل بپرند. این سقوط و رهاشدن ناگهانی ترشح آدرنالین را قبل از برگشت به سمت بالا فراهم می‌کند. هر یک از این ورزش‌ها هیجان قابل‌توجهی به افراد می‌دهد، اما خطرات خود را نیز به همراه دارند، بنابراین، همیشه قبل از رفتن به آسمان حسابی تحقیق کنید و به توصیه‌ مربیان گوش دهید.