بهترین ورزش رزمی برای دعوا کدام است؟

بهترین ورزش رزمی برای دعوا

اصل ورزش رزمی برای دعوا نیست اما …

قبل از پرداختن به موضوع بهترین ورزش برای دعوا باید به اصل ورزش‌های رزمی اشاره کرد. هنرهای رزمی یکی از سرگرمی‌هایی است که نه‌تنها مهارت‌های مبارزه شما را بهبود می‌بخشد، بلکه زندگی شما را در بسیاری از زمینه‌ها، از جمله نظم، سلامت جسمانی و فروتنی تقویت می‌‎کند. این موضوع منجر به افزایش استفاده از این ورزش در عصر حاضر و در سطح جهانی شده است. مؤلفه مهم هنرهای رزمی و دلیل اصلی ایجاد آنها «دفاع از خود» است. بااین‌حال، این هنرها به یک ورزش تبدیل شده‌اند و بهترین مبارزان، موفق به کسب مدال قهرمانی می‌شوند

بهترین ورزش رزمی برای دعوا کدام است؟

اگر علاقه‌مند به دانستن بهترین ورزش رزمی برای دعوا و مبارزات خیابانی هستید و سعی می‌کنید یکی از این ورزش‌ها را برای تمرین انتخاب کنید، با ما همراه باشید. ما لیستی جامع از بهترین ورزش‌های رزمی برای دعوا و دفاع شخصی و مبارزات خیابانی را انتخاب کرده‌ایم که بر اساس سودمندی و اثربخشی آنها رتبه‌بندی شده‌اند. این مقاله به شما کمک می‌کند هنری را انتخاب کنید که برای شما مناسب است و در درگیری‌های خیابانی مؤثرترین است؛ بنابراین اگر به یادگیری علاقه دارید، ادامه مطلب را بخوانید!

 

ورزش تکواندو

10. تکواندو

بنیان‌گذار تکواندو بر اساس “نظریه قدرت”، آن چوی هونگ هی است. این نظریه مجموعه‌ای از مشاهدات و ایده‌های مبتنی بر تفکر منطقی و فیزیک نیوتنی است که چوی برای توصیف یک هنر رزمی مؤثرتر از هر هنر دیگری استفاده کرد؛ به‌عنوان‌مثال، یکی از مشاهدات او این بود که قدرت ضربه با سرعت، به‌صورت درجه دوم افزایش می‌یابد (یعنی به توان 2 می‌شود) اما افزایش آن با جرم جسم صورت خطی است؛ بنابراین به این نتیجه رسید که توده عضلانی پشت ضربه به‌اندازه سرعت ضربه مهم نیست. این منجر به توسعه تکواندو شد؛ هنری که عمدتاً بر پایه ضربات پا است؛ زیرا پاها می‌توانند ضربات سریع‌تر و سنگین‌تری نسبت به بازوها وارد کنند.
اگرچه این موضوع تکواندو را منحصربه‌فرد و کاربردی می‌کند، اما همین موضوع باعث می‌شود که از نظر مبارزات خیابانی نسبت به سایر هنرهای موجود در این لیست کمتر مؤثر باشد. در دعواهای خیابانی و دفاع شخصی، اتکای بیشتر به لگد غیرواقعی به‌نظر می‌رسد. یک ضربه‌زدن خوب ممکن است در یک مبارزه خیابانی، مؤثرتر و ارزشمندتر از قوی‌ترین ضربه تکواندویی مثل راندهاوس باشد.

ورزش رزمی کامبت سامبو

9. کامبت سامبو

سامبو که در دهه 1920 در روسیه توسعه یافت، یک هنر رزمی روسی است و برای بهبود مهارت‌های رزمی تن به تن ارتش روسیه ایجاد شد؛ بنابراین، می‌تواند به‌عنوان یک ورزش برای دعوا به‌حساب بیاید. اگرچه کامبت سامبو بسیار جالب به‌نظر می‌رسد، اما چند مشکل در این هنر باعث شده است تا در رتبه نهم این لیست قرار گیرد. یکی از مسائل مهم این ورزش این است که مردم روسیه این هنر را بسیار خاص جلوه می‌دهند. برای روشن‌کردن این موضوع، یکی از قوی‌ترین ارتش‌های جهان، سامبو را به‌عنوان سیستم رسمی رزمی خود انتخاب کرد که به این هنر شهرت بسیار خوبی داد. علاوه‌براین، بیشتر افرادی که در سامبو تمرین می‌کنند، روسی، قزاقستانی یا اهل آن منطقه هستند.
این موضوع، نژادپرستی یا تعصب را وارد هنر نمی‌کند. بااین‌حال، وضعیت اجتماعی – اقتصادی روسیه این هنر را دچار مشکل کرده است، و آن را برای افرادی که این هنر را انجام می‌دهند، کاملاً عادی و تقریباً ضروری می‌سازد تا بسیار چالش‌برانگیزتر از مردم کشورهای غربی باشد و برایشان راحت‌تر از آنها شود. این سختی به نظم و اراده شدید در ورزشگاه و رینگ تبدیل می‌شود و سامبو را به یک هنر خارق‌العاده تبدیل می‌کند.

 

ورزش کاراته

8. کاراته

اعتقاد عمومی بر این است که کاراته معروف جهان از ژاپن سرچشمه گرفته است. برخلاف این باور عمومی، این هنر توسط مردم اوکیناوا خلق شده است. اگرچه اوکیناوا امروز بخشی از ژاپن است، اما اوکیناوا قبلاً یک کشور مستقل بود و منشأ بسیاری از ورزش‌هایی است که ما به‌عنوان “هنرهای رزمی ژاپنی” می‌شناسیم. کسانی که این هنر رزمی را فرامی‌گیرند، از آن به‌عنوان ورزش برای دعوا استفاده نمی‌کنند؛ مگر اینکه تحت شرایطی، مجبور به این کار شوند.

کاراته اصطلاحی است که برای توصیف چندین سبک و شاخه از هنر استفاده می‌شود. از محبوب‌ترین انواع کاراته می‌توان به شوتوکان، گوجو – ریو، کیوکوشین، شیتو ریو و بسیاری دیگر اشاره کرد. یکی از دلایلی که کاراته در این لیست بسیار عقب است این است که محبوبیت آن اجازه می‌دهد مک‌دوجوها که مدارس کاراته سطحی، ناکارآمد و ضعیفی هستند، بدون بررسی دقیق، کسب درآمد کنند و کمربند ببندند.

 

ورزش جودو

7. جودو

هنر رمی جودو که توسط جیگورو کانو در ژاپن توسعه یافته است، جزو اولین هنرهای رزمی سازمان‌یافته و رسمی کشور محسوب می‌شود. به همین دلیل نام جیگورو کانو در دنیای هنرهای رزمی بزرگ شد، و او به تأسیس بسیاری از مراکز رسمی آموزش هنرهای رزمی کمک کرد و باعث شد جودو به شهرت بین‌المللی برسد.

این هنر در درجه اول شامل پرتاب‌کردن، قفل‌کردن، کشیدن و هر چیزی است که مربوط به چنگ‌زدن است. این تک‌بعدی بودن بزرگ‌ترین دارایی و بزرگ‌ترین اشتباه جودو است. دست‌وپنجه نرم کردن یک روش فطری انسانی برای مبارزه است، زیرا شامل بازوها و دست‌هایی است که برای گرفتن و نگه‌داشتن تکامل یافته‌اند، نه ضربه‌زدن، و این موضوع، آن را طبیعی‌تر می‌کند.

اگر این روش مبارزه را تقویت کنید، بدون شک یک هنر رزمی عملی ایجاد خواهد کرد. بااین‌حال، دوبرابر کردن یک جنبه از توانایی رزمی انسان، ممکن است زمانی که از آن برای دعوا یا درگیری‌های خیابانی استفاده می‌شود، اشتباه باشد. در این مورد، جودو شامل هیچ تکنیک ضربه‌ای نمی‌شود. درحالی‌که این موضوع در یک ورزش برای دعوا و نیازهای دفاع شخصی بسیار مهم است.

 

ورزش بوکس

6. بوکس

بوکس غربی هزاران سال پیش از تمدن‌های باستانی سرچشمه گرفته است؛ وقتی که زمان خاصی وجود نداشت که بوکس به یک ورزش پر رونق تبدیل شود. این یکی از شهودی‌ترین راه‌هایی است که انسان‌ها با آن مبارزه می‌کنند. بوکس، همان‌طور که عموماً شناخته شده است، یک هنر رزمی است که محدود به مشت‌زدن است و در آن، مشت‌زدن به یک خط کمربند مشخص در اطراف قسمت میانی و پایین شکم محدود می‌شود. آنچه بوکس را بسیار مؤثر می‌کند، مانع بودن و تک‌بعدی بودن آن است. بیشتر بر روی ضربه‌زدن متمرکز است تاحدی‌که هنر را در حول آن خلق می‌کند و درعین‌حال تمام بخش‌ها و عملکردهای دیگر بدن انسان را فراموش می‌کند.

استفاده از این ورزش برای دعوا و دفاع شخصی و مبارزات خیابانی مؤثر است؛ زیرا مهارت‌های مختلف زیادی را تا حد زیادی یاد می‌گیرید و به شما یک درک کلی از نحوه عملکرد مبارزه و نحوه ناک‌اوت کردن حریف می‌دهد.

 

ورزش کشتی

5. کشتی

کشتی فرنگی که عموماً به آن کشتی یونانی – رومی گفته می‌شود، ورزشی است که ریشه‌های آن به 15000 سال قبل بازمی‌گردد. این نوعی نبرد است. در نقاشی‌های موجود در غارها نشان می‌دهد که قدمت این ورزش ممکن است به قدمت انسان‌ها باشد. بسیاری از مبارزان مشهور UFC شروع کار خود را در کشتی داشتند؛ به‌عنوان‌مثال، دنیل کورمیر، یکی از بهترین ورزشکاران کشتی در حوزه سنگین‌وزن بود.

کشتی کج به دلیل این که امکان زمین‌زدن سریع در آن وجود دارد بسیار مؤثر است. ازآنجایی‌که هیچ برخوردی در کشتی وجود ندارد، تمام روش‌های زمین‌زدن که در سالن‌های ورزشی کشتی انجام می‌شود این امر را پوشش می‌دهد. در صحنه‌های دفاع شخصی یا مبارزات خیابانی، کشتی‌گیری بسیار مؤثر است، زیرا می‌توانید برای از جا بلندکردن هر دو پای حریف اقدام کنید که می‌تواند در یک ‌چشم به‌هم‌زدن اتفاق بیفتد.

بیشتر بخوانید: بهترین تمرینات برای 9 گروه عضلانی مختلف و پرورش دیگر عضلات

ورزش موی‌تای و کیک‌بوکسینگ

4. موی‌تای و کیک‌بوکسینگ

اگرچه در این دو، تفاوت‌های قابل‌توجهی وجود دارد، اما کیک‌بوکسینگ به‌اندازه موی‌تای مؤثر است و قطعاً در یک لیگ قرار دارد؛ به همین دلیل است که از آنها به‌عنوان یک ترکیب در این بخش استفاده می‌شود. موی‌تای که به آن کیک‌بوکسینگ تایلندی یا بوکس تایلندی نیز می‌گویند، یک هنر رزمی است که در مبارزات نزدیک توسط مردم تایلند توسعه یافته است. این ورزش به‌عنوان روشی سنتی برای استفاده از کل بدن در مبارزه ساخته شده است. کیک‌بوکسینگ یا کیک‌بوکسینگ آمریکایی به اوایل دهه 1970 بازمی‌گردد که به‌عنوان ترکیبی از هنرهای رزمی توسعه یافت. ازآنجایی‌که این هنرها مرتبط هستند، اغلب یکی در نظر گرفته می‌شوند. بااین‌حال، موی‌تای عمدتاً به‌عنوان نوع سنتی کیک‌بوکسینگ در نظر گرفته می‌شود.
موی‌تای اولین هنر چشمگیر و بی‌چون‌وچرا است که آن را برای دفاع شخصی و به‌عنوان یک ورزش برای دعوا و درگیری‌های خیابانی بسیار مؤثر می‌کند.

 

ورزش جوجیتسو

3. جوجیتسو

جوجیتسو یک ورزش برای دعوا و یک هنر رزمی است. از چند دهه پیش که بنیان‌گذاران اولیه آن درگذشتند، این ورزش بیشترین شهرت را کسب کرده است. جوجیتسو یک هنر رزمی بسیار مؤثر برای دفاع شخصی است؛ زیرا به شانس و قدرت فیزیکی متکی نیست، بلکه بیشتر به تکنیک و مهارت محاسبه شده بستگی دارد. در زمینه دفاع شخصی، اعتقاد بر این است که جوجیتسو از هر یک از هنرهای رزمی فوق مؤثرتر است؛ زیرا در حذف ضربات حریف بسیار مؤثر است. ازآنجایی‌که این هنر به‌جای ضربات بر روی حذف آن تمرکز دارد، شکست حریف بسیار آسان‌تر است و این هنر را بالاتر از هنرهای قبلی قرار می‌دهد. به‌این‌ترتیب هر قدر هم که حریف قدرتمندی داشته باشید، استفاده از این ورزش در دعوا و درگیری با او روش مناسبی خواهد بود.

 

ورزش کراوماگا

2. کراوماگا

این هنر یک سیستم رزمی نظامی است که برای آماده‌سازی افراد در چالش‌برانگیزترین مکان‌ها خنثی‌کردن سریع‌تر و کارآمدتر تهدیدات طراحی شده است، به همین دلیل این هنر در رتبه دوم این لیست قرار دارد. این ورزش در واقع یک سیستم جنگی است که به ارتش اسرائیل آموزش‌ داده ‌شده است. این موضوع به کراوماگا شهرت قابل‌توجهی می‌دهد. آنچه این هنر را در این فهرست قرار می‌دهد، شهودی بودن و رویکرد واقع‌بینانه آن به سناریوهای دفاع شخصی است. کراوماگا به نقاط ضعف بدن حمله می‌کند تا حریف را در سریع‌ترین زمان ممکن خنثی کند؛ بنابراین استفاده از این ورزش در دعوا، شما را به پیروز قطعی میدان تبدیل خواهد کرد.

 

ورزش رزمی

1. Mma

MMA محبوب‌ترین هنر رزمی زمان ما است و ثابت کرده است که بهترین راه برای آزمایش فشار مهارت‌های مختلف است MMA یک موجودیت منحصربه‌فرد نیست؛ زیرا فرایندی است که در آن فرد تمام تلاش خود را می‌کند تا به بهترین مبارز همه‌جانبه تبدیل شود؛ به این معنی که هنر تأکید قابل‌توجهی بر ضربات، کشتی، گریپلینگ و سایر زمینه‌های مبارزه دارد که انسان‌ها به آن دست‌یافته‌اند.

این جامع بودن دقیقاً دلیلی است که MMA در صدر این لیست قرار دارد MMA برخلاف سایر هنرهای ذکر شده در بالا، به تک‌بعدی بودن محدود نمی‌شود؛ زیرا این هنر بر پر کردن تمام شکاف‌های دانش مبارزه تمرکز دارد. در موارد دفاع شخصی، MMA اساس مجموعه مهارت‌های دفاع شخصی استاندارد مانند مبارزه ایستاده و گریپلینگ را فراهم می‌کند که عملاً در خیابان شکست‌ناپذیر است. اما استفاده از این ورزش برای دعوا ممکن است بسیار خطرناک باشد.

برای اینکه بدانید کدام رشته ورزشی برای شما مناسب‌تر است، بهتر است ابتدا تست شخصیت شناسی ورزشی را انجام دهید.

بیشتر بخوانید: حرکات کششی برای افزایش قد: 40 تا از بهترین حرکات افزایش قد

جمع‌بندی

اگر شما نیز به ورزش‌های رزمی علاقه‌مند هستید، بهترین کار این است که ابتدا بررسی کنید و ببینید کدام ورزش برای شما مناسب‌تر است. برای این کار می‌توانید با مربیان باتجربه مشورت نمایید. اما در ادامه باید به مسائل دیگری نیز توجه کنید. بسیاری از افرادی که هنرهای رزمی را فرامی‌گیرند، هرگز از آن به‌عنوان یک ورزش برای دعوا استفاده نمی‌کنند؛ چرا که اصول اخلاقی حاکم در این ورزش‌ها، به‌خصوص کاراته و کونگ‌ فو به ورزشکاران این اجازه را نمی‌دهد تا از آن برای آسیب به دیگران استفاده کنند. اساساً یک ورزش رزمی برای دعوا توسعه نمی‌یابد؛ بلکه برای دفاع منتشر می‌شود. در گذشته، اغلب رزمی‌کاران انسان‌های شریفی بودند که از این هنرها در راستای احقاق حق مظلومان استفاده می‌کردند. نظیر استاد ایپ من و بروس‌لی؛ بنابراین اگر تصمیم به یادگیری هر یک از این ورزش‌ها گرفته‌اید، بهتر است ابتدا انگیزه این کار را بررسی کنید، سپس ورزشی را که برای شما مناسب‌تر است انتخاب کنید تا در آن موفق شوید.

  • امیر
    مهر 12, 1402 در 11:59

    سلام . وشو ساندا برایه دعوای خیابانی خوب نیست؟

    • سموا
      مهر 15, 1402 در 15:04

      سلام
      مهمترین بحث در دعوا دو عامل هست
      ۱. شهامت، جسارت
      ۲. تکنیک و آمادگی جسمانی
      توی دعوا بسته به شرایط دعوا هست

افزودن دیدگاه